Íslensk samtíðarportrett - síðasta sýningarvika

Framundan eru síðustu dagar sumarsýningar Listasafnsins á Akureyri, Íslensk samtíðarportrett ? mannlýsingar á 21. öld, en henni lýkur sunnudaginn 17. ágúst. Á sýningunni gefur að líta hvernig 70 listamenn hafa glímt við hugmyndina um portrett frá síðustu aldamótum til dagsins í dag.

Heiti sýningarinnar felur í sér margar vísanir sem birtast í fjölbreyttri flóru listaverkanna. Um er að ræða áhugaverða blöndu og samspil hugmynda um það sem er íslenskt, um hvað felst í hugmyndinni um samtíð og um það sem orðið portrett stendur fyrir. Allar þessar hugmyndir og oft á tíðum óvænt samspil þeirra eiga sinn þátt í mótun og samsetningu sýningarinnar. Þungamiðja sýningarinnar er hugmyndin um portrettið og það sem það getur leitt í ljós. Það er kjarninn í því sem er önnur ætlun hennar: að birta áhorfendum íslenska samtíð í samspili ólíkra portrettmynda og að draga fram einskonar mósaíkmynd sem segir meira en orð fá mælt og mun meira en hver einstök mynd getur sýnt. Á sýningunni er því leitast við að sýna portrett í víðum skilningi þar sem fjölbreytni í aðferðum, myndhugsun og afstöðu til listsköpunar kemur skýrt fram í margbreytileika verkanna.

Verkin á sýningunni er öll einhvers konar portrett, þau eru tjáning listamanna þar sem reynt er að draga hið einstaka fram í persónunni á mismunandi máta. Sumir þeirra einbeita sér að mannverunni sjálfri, að því að sýna útlit hennar og afstöðu á einfaldan hátt í mynd og draga fram sérstöðu hennar. Aðrir nýta sér hið einstaka á ákveðinn hátt til að draga fram áherslur samfélagsins, þeirrar samtíðar sem við búum við. Þar eru einstök einkenni einstaklingsins í meira mæli falin í þeirri persónu sem verið er að túlka og þar verður umgjörðin sterkari. Hér er það fremur hin almenna ímynd samfélagsins sem listamaðurinn vill draga fram. Heildarmynd sýningarinnar er hugsuð sem sambland þessara þátta sem birtast í mismiklum mæli í sérhverri mynd. Í fjölbreytni sýningarinnar er því falin sú von að hún birti bæði fjölbreytileika hins einstaka í íslenskri samtíð ? hvernig bæði fyrirmyndir og listamenn eru einstakir í hugsun sinni og ímyndun ? og hina almennu sýn sem samansafn verkanna dregur fram af íslenskri samtíð. Sýningin í heild er því einskonar samsett portrett af því sem gæti talist íslenskt í núinu sem við búum við.